sobota, 26 sierpnia 2017

Tym razem bez egzotyki

                                                      czyli trochę Warszawy i letniego ogródka.
                                   Jestem w ciągłych rozjazdach, nie mam czasu by odwiedzić Wasze blogi.
                                Ale to sie niedługo zmieni i  wtedy z przyjemnością znowu do Was zajrzę.
                                       Mam nadzieję, że znajdę też chwilę,  na kolejne metamorfozy mebli .
                                                    Bo metamorfozy pomieszczeń, już  się dokonały;)
                                                                 Na pewno o nich opowiem.
           Tymczasem kilka ostatnich ogródkowych ujęć i fotorelacja  z sentymentalnej wizyty w stolicy.
 




































                             
                                    Podróż z Mamą, do miejsc, które lubi. A których nie widziała od wielu lat.

                                                                           Widok z okna








                                                                   Widok na Pragę ze Starówki .
                                                 W jednym z tych bloków mieszkaliśmy kilka lat.






















                                                                       Deszcz w Łazienkach







                                                 Koncert Chopinowski przy akompaniamencie ulewy.
                                                                     
















                                                        Ogród Saski-jak zwykle cudownie ukwiecony:)







                                                               Kawa w Pożegnaniu z Afryką






                                                                      
                                                                          Kawałek Fukiera





                                Nie wszędzie robiłyśmy zdjęcia. Ważne też były nasze spotkania  z Bliskimi.
                                                          Kochani dziękujemy Wam za wszystko!


                                            A dla wszystkich tu zaglądających , ostatnie letnie kfiatki;)





                                                                 


środa, 16 sierpnia 2017

Monemvasia.

                                                Przyznam, że nigdy wcześniej o niej nie słyszałam. 
                             A jest cudem natury i architektury. Skała na której zbudowano miasto, jest
                                                              połączona z lądem wąską groblą. 
                               Niełatwo się tu dostać teraz. A i kiedyś był dostępna tylko od morza. Stąd nazwa.
                                                      "Mone" i "emvasi" co oznacza:jedno wejście.
                                           Była przez wieki ważnym portem handlowym i ze względu
                                                na swe strategiczne położenie-łakomym kąskiem.
                               Najpierw bizantyjska, potem zdobyta przez Franków, Wenacjan, Turków.
                                                                  Od 1821 roku - grecka.
       Tu ,świetnie opisana historia Momevasi.http://www.moja-grecja.pl/perelki.php?str=monemvasia





                                    Zmierzamy w jej kierunku. Skała bywa nazywana greckim Giblartarem.







                                                   Pozwalam sobie wstawić zdjęcie z internetu.




                          W Monemvasi nie jeżdżą samochody,  bagaże noszą wynajęci przez hotele bagażowi.
                             Albo przewożą je na taczkach, bo uliczki maleńkie, kręte, często bardzo strome.
                                                      Stopniowo odkrywały przed nami swoje tajemnice.
                                            A to ogród schowany za załomem muru, a to kopuła kościólka.
                                                              A to nagle-otwarty widok na morze.
                                                                                Zobaczcie sami...



                                                       Jedynym minusem był czterdziestopniowy upał.
                                        Choć udało się nam trochę schłodzić , podczas kąpieli  w morzu.















                         Fragmenty górnego miasta (na skale powyżej kościołów) , które obecnie jest w ruinie.



























 















                                                                    Widok z górnego miasta.
                                                    O poranku, gdy było  jeszcze w miarę chłodno.













                                         Jedyny ocalały kościół Górnego Miasta- pod wezwaniem św. Zofii.













 













 







                                         Restauracje i sklepiki , kuszące zapachy, nie oparliśmy sie;)






















                           Krwawa Mary(ma dużo potasu!!) i Skyfall2-nagrodzony drink*-ugasiły pragnienie;)








                                                   Choć najchętniej, zrobilibyśmy to co koty:)


























                                Ja tu jeszcze kiedyś wrócę-najpewniej którejś jesieni. Podobno, też jest pięknie.
                                                           A na pewno nie tak gorąco, jak w czerwcu.

                                                Ostatni widok z okienka  w kafejce i...kierunek Nafplion.







                                           Ale o tym opowiem może , podczas długich jesiennych wieczorów.
                                                                Miło będzie powspominać gorące dni.

                                                                        A dla Kurek -bonus:))))
                                              Koty, psy i grajki z ceramiki. Z Monemvasi-oczywiście.























            * drink na bazie soku gruszkowego i grepfruta, zdobył duże uznanie  i nagrodę w konkursie  dla barmanów w Pradze.


                                                              Dziękuję, żę podróżujecie ze mną:)


piątek, 11 sierpnia 2017

Peloponeskich wojaży ciąg dalszy

                                                          Sparta, wszyscy o niej słyszeliśmy.
                                Ale  z tej starożytnej nic nie zostało. Obecne miasto założono w XIX wieku.
                                           Położone w Lakonii, u stóp gór, wysokich, jak nasze Tatry.


















 

                                                I gdzieś tam, wśród szczytów majaczy Mistra.
                                         Miasto-muzeum. Założone przez Normanów w 1205 roku.
                                    Najlepiej na świecie zachowany  bizantyjski zespół architektoniczny .
                     W XIV wieku była centrum kulturalnym i intelektualnym, drugim po Konstantynopolu
                                                                        miastem cesarstwa.
                                Mistra podupadła w XIX wieku, jej mury zostały częściowo rozebrane.
                                                       Posłużyły jako budulec pod nową Spartę.
                                                   Mimo to, i dziś Mistra robi ogromne wrażenie.













































































                                         Jedynymi mieszkankami Mistry, są mniszki z kalsztoru Pantanassa.
                                               Stworzyły sobie na tym skrawku ziemi, kwiatowy raj:)













 







                                                       A następny przystanek będzie w Monemvasii.
                                                                                 Zapraszam:)
                                                      I dziękuję za wszystkie serdeczne komentarze:)

                                      Warto poczytać o Mistrze, np.http://navtur.pl/place/show/1270,mistr
                                                                            I obejrzeć filmik.