Jesień, jesień to juz resztki lata...

                                                 Śpiewam sobie pod nosem. A czasem głośniej, przy
                                                                  akompaniamencie gitary.
                                   Ech tęskno mi, do górskich rajdów, wieczornych biesiad przy ognisku.

Choć, nie powinnam narzekać, bo miejsce, w którym mieszkam

jest wyjątkowe. Szczególnie o tej porze roku.

Winorośle przebarwiają się cudnie. 

To kiedy spotykamy się w Alzacji?:)

 

 

                                  

                                                     Nie zauważylam, że październik przyszedł.
                               A lubię ten miesiąc. Urodziny i imieniny mamy, wspomnienia z górskich rajdów
                                                               i zwykle przy tym, pięknej pogody.
                                                                    Góry mieniły  się kolorami.  
                        
                                           A na naszym skwerku świecą klony:)  Kosmosy trwają w rozkwicie.


                                                                         

   
                                                                     

     

 

                                      Winobranie w tym roku skończyło się wcześniej niż zwykle.
                                      To wina bardzo suchego lata i kwietniowych przymrozków.
                              Mam nadzieję, żę w naszych winnicach , nie było podobnych historii, jak
                                        w okolicach Bordeaux. Niektórzy winiarze ponieśli duże straty.
                                                          Ktoś pozbierał wszystkie winogrona.
                                           Może niektórym ludziom się wydaje, że to nie kradzież?

 

                                                 Kochani, pięknych, ciepłych dni Wam życzę.